Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Η ΡΩΓΜΗ

Μια γριά κινέζα κουβαλούσε νερό με δυο μεγάλα δοχεία, κρεμασμένα στους ώμους της. Το ένα δοχείο ήταν άψογο και μετέφερε πάντα όλη την ποσότητα νερού. Το άλλο είχε μια ρωγμή και στο τέλος της διαδρομής από το ρυάκι στο σπίτι έφθανε μισοάδειο.
Έτσι για δύο ολόκληρα χρόνια η γρια κουβαλούσε καθημερινά μόνο ενάμισι δοχείο νερό στο σπίτι. Το τέλειο δοχείο ένοιωθε περήφανο ενώ το ραγισμένο δυστυχισμένο και ντροπή για την ατέλειά του. Κάποια στιγμή αποφάσισε να μιλήσει στη γριά.
«Ντρέπομαι τόσο για τον εαυτό μου και σου ζητώ συγνώμη, γιατί 2 χρόνια τώρα μεταφέρω το μισό νερό λόγω της ρωγμής μου και εξ΄ αιτίας μου κοπιάζεις άδικα».
Η γρια χαμογέλασε: «Παρατήρησες ότι στο μονοπάτι υπάρχουν λουλούδια μόνο στη δική σου πλευρά και όχι στη μεριά του άλλου δοχείου; Πρόσεξα την ατέλειά σου και την εκμεταλεύτηκα. Φύτεψα σπόρους στην πλευρά σου και συ τους πότιζες. Δυο χρόνια τώρα μαζεύω λουλούδια και στολίζω το τραπέζι μου. Αν δεν ήσουν εσύ, αυτή η ομορφιά δε θα λάμπρυνε το σπίτι μου!»
Βέβαια δεν ήταν μόνον η ατέλεια του δοχείου που το έκανε ξεχωριστό, αλλά και η ιδιαίτερη ικανότητα της γριάς να διακρίνει και να χρησιμοποιήσει την αδυναμία του.
Ο καθένας μας έχει «ρωγμές», που μπορεί να γίνουν χρήσιμες και να ομορφύνουν τη ζωή μας.
Κάθε «ρωγμή» μπορεί να κάνει τη ζωή μας πιο πλούσια και πιο ενδιαφέρουσα, αρκεί να βρει κάποιος την ομορφιά που μπορεί να δώσει η ατέλειά μας.
«Ραγισμένοι» φίλοι,
Μην ξεχνάτε να σταματάτε στην άκρη του δρόμου και να απολαμβάνετε το άρωμα των λουλουδιών που φυτρώνουν στη μεριά σας.
Αν ο καθένας μας μετέτρεπε σαν την κινέζα γριά, τις ατέλειες του διπλανού του σε κάτι χρήσιμο και όμορφο, σίγουρα ο κόσμος μας θα ήταν καλυτερος.

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

"Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή,
ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ.
Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι'αυτό που αξίζουν, αλλά γι'αυτό που σημαίνουν.
Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια,
χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως.
Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν.
Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι.
Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ'έβλεπα να κοιμάσαι,
θα σ'αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου.
Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ'έβλεπα να βγαίνεις απ'
την πόρτα, θα σ'αγκάλιαζα και θα σού 'δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα.
Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου,
θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά.
Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' έβλεπα, θα έλεγα "σ' αγαπώ" και δεν θα υπέθετα,
ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη.
Gabriel Garcia Marquez

ΚΟΜΟΤΗΝΗ

Γουστάρω Κομοτηνη γιατί...





Γιατί εδώ ακόμη μαλώνουμε ποιος θα πρωτοκεράσει
Γιατί δεν λέμε ψιψινέλι, ζουζουνάκι, πιτσιτσιλικολίνι. αλλά γιαβρί μου, καρδιά μου, πουλί μου
Γιατί μπορείς να συνδυάσεις βόλτα στην αγορά και καφέ με φίλους σε ένα απόγευμα
...γιατι σαν το φανάρι πουθενά!
Γιατί το σουβλάκι το τρώμε σε σάντουιτς και το καλαμάκι το βάζουμε στον φραπέ μας. Ποτέ αντίστροφα!
Γιατί κανένας άλλος δεν χαίρεται για την καταγωγή του όσο εμείς
Γιατί κάνουμε όλες τις δουλειές μας στο κέντρο με τα πόδια!
Γιατί δεν κάνουμε ποτέ επίσκεψη «με άδεια χέρια»
Γιατί το βράδυ όταν οι δρόμοι σε άλλες πόλεις είναι ερημες εδω έχουμε μποτιλιάρισμα!
Γιατί μετά από ξενύχτι και μεθύσι πάμε κατευθείαν για μπουγάτσα με γάλα
Γιατί αν πεινάσεις στις τρεις η ώρα το πρωί, μπορείς να διαλέξεις ανάμεσα σε πατσά, κρέπα ζεστή ή κουλούρι φρεσκοψημένο
Γιατί όταν βγαίνουμε έξω για ποτό ή καφέ, συναντάμε τουλάχιστον 15 γνωστούς μας.
Γιατί μαζί με τον καφέ ή το ποτό μας κερνανε γλυκάκια ή μεζεδάκια
Γιατί είμαστε οι μόνοι που ξεκινάμε το μεσημέρι για καφεδάκι και χαλαρά καταλήγουμε να πίνουμε μαλαματίνες μέχρι πρωίας
Γιατί έχουμε τις πιο όμορφες γυναίκες της Ελλάδας!
Γιατί εδώ οι γυναίκες βάφουν τα νύχια τους με όζα...!
Γιατί οι ταβέρνες μας συναγωνίζονται ποια θα σερβίρει (προσφορά του καταστήματος) το καλύτερο γλυκό
Και όσους δεν καταλαβαίνουνε το γιατί .κλάιν μάιν
Γιατί έχουμε τη νοοτροπία «και αύριο μέρα είναι»
Γιατί μιλάμε δυνατά και γελάμε με την καρδιά μας
Γιατί αυτή η πόλη ποτέ δεν κοιμάται !
Γιατί την 28η Οκτωβρίου μόνο εμείς στην Ελλάδα έχουμε τριήμερη αργία!
Γιατί το «κερασματάκι του μαγαζιού» στις ταβέρνες μας είναι ολόκληρο γλυκό
Γιατί έχουμε ντελίβερι όλο το 24ωρο, ακόμα και για γλυκά!
Γιατί αντιμετωπίζουμε τα ζόρια «χαλλλαρά»!